رضایت شغلی پرستاران و عوامل دموگرافیکی و شغلی مؤثر بر آن در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان
|
زهرا مستانه1 ، لطف الله موصلی* 2 |
1- گروه فناوری اطلاعات سلامت، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان 2- مرکز تحقیقات مدیریت ارائه خدمات سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کرمان |
|
چکیده: (6250 مشاهده) |
مقدمه: عدم رضایت پرستاران که به عنوان عمده ترین بخش نیروی انسانی در نظام سلامت می باشند، می تواند منجر به کاهش کیفیت خدمات، ترک خدمت و غیبت از کار توسط آنان شود. عوامل متعددی در این زمینه دخیل هستند که در مطالعه حاضر میزان رضایت شغلی پرستاران و عوامل دموگرافیکی و شغلی مؤثر بر آن در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان مورد بررسی قرار گرفت.
روش: در یک مطالعه توصیفی تحلیلی، 250 نفر از پرستاران شاغل از 14 بخش سه بیمارستان آموزشی درمانی به صورت نمونه گیری تصادفی با در نظر گرفتن شرایط ورود به مطالعه انتخاب گردیدند. داده ها توسط پرسشنامه استاندارد سازمان جهانی بهداشت که حاوی اطلاعات دموگرافیک و 36 سوال در زمینه های شغلی (19)، ارتباطی و همکاری (9)، مدیریتی (5)، و حقوق و مزایا (3) بر مبنای طیف لیکرت از کاملاً ناراضی (نمره 1) تا کاملاً راضی (نمره 5) بود، با انجام مصاحبه گردآوری گردید. تحلیل داده ها نیز پس از وارد نمودن آنها به نرم افزار SPSS.16 و با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی ANOVA، T- test و ضریب همبستگی پیرسون انجام شد.
یافته ها: رضایت کلی پرستاران از شغل خود در حد متوسط (54/0± 18/3) بود. میانگین رضایت پرستاران از ابعاد مورد بررسی به ترتیب بعد ارتباطی و همکاری با 98/0±42/3، شغلی با 08/1±35/3، مدیریتی با 09/1±62/2 و حقوق و مزایا با 97/0±34/2 حاصل گردید. در زمینه عوامل دموگرافیکی، تفاوت معناداری بین رضایت شغلی پرستاران با جنس (07/0p=)، سن (4/0p=)، وضعیت تأهل (5/0p=) و مدرک تحصیلی (5/0p=) در فاصله اطمینان 95% مشاهده نگردید. در زمینه عوامل شغلی، بین رضایت شغلی پرستاران با بخش های کاری (8/0p=)، نوع استخدام (1/0p=)، سابقه خدمت (2/0p=) و درآمد (5/0p=) در فاصله اطمینان 95%، تفاوتی به صورت معنادار مشاهده نشد؛ ولی این رابطه در زمینه ارتباط رضایت شغلی با پست های مختلف سازمانی در فاصله اطمینان 99% معنادار بود (002/0p=).
نتیجه گیری: میزان رضایت شغلی پرستاران در حد متوسط بود. با توجه به پایین بودن میزان رضایت پرستاران از لحاظ ابعاد مدیریتی و حقوق و مزایا، مدیران این بیمارستان ها بایستی با بهبود شیوه های مدیریتی و ارتباطی، همچنین بهینه و عادلانه نمودن سیستم های پرداختی، زمینه ارتقای رضایت پرستاران را فراهم نموده و با در نظر گرفتن عوامل دموگرافیکی و شغلی، میزان رضایت را به صورت دوره ای جهت تعیین اثربخشی اقدامات انجام شده ارزیابی نمایند. |
|
واژههای کلیدی: پرستاران، رضایت شغلی، عوامل دموگرافیک، عوامل شغلی |
|
متن کامل [PDF 164 kb]
(2391 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1393/8/5 | پذیرش: 1393/8/5 | انتشار: 1393/8/5
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|